Ουδείς εκών
κακός, εκτός ενός!...
Ποιος είναι;…
Απατεώνας,
καταχραστής, κλέφτης, ληστής, τρομοκράτης καταστροφέας, τεμπέλης, αχάριστος!...
Αυτά είναι τα επτά κακά, ή τα καλά που
οι άνθρωποι στον κόσμο έχουν… Μα αν τα
θεωρήσουμε και ειπούμε πως είναι αυτά κακά, ένα είναι το ερώτημα που απάντηση αμέσως θέλει… Ποιο είναι από όλα αυτά τα κακά,
το πιο κακό;
Από όλους αυτούς τους ανθρώπους, ο πιο ανώφελος, ο επιζήμιος;…
Σε έξη ημέρες όπως μας λένε, οι θείες
γραφές, ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο και την εβδόμη, κάθισε και θαύμασε την ποίηση
του νου, του λόγου του και των χεριών του, και απολάμβανε και ευχαριστιόταν με
τα κτίσματα, και με τα πλάσματα του.
Περισσότερο από όλα τα πλάσματα για να τα φτιάξει, όπως λένε, ο Θεός ασχολήθηκε
με τον άνθρωπο, και όπως καταλαβαίνω, επίτηδες τον έφτιαξε, όπως τον έφτιαξε...
Τον
έφτιαξε λειψό, με ατέλειες… μολεμένο…
Ενώ
όλα τα άλλα, τα έχει φτιάξει να λειτουργούν με αρμονία, με τάξη, στην
εντέλεια!... Όλα να συνεργάζονται, γκρίνιες,
συγκρούσεις, στα ουράνια σώματα να μη γίνονται, να μη υπάρχουν!...
Την ατέλεια
αυτή του ανθρώπου, την μόλεψη, την άφησε
νομίζω επίτηδες, για να έχει δουλειά και ο διάβολος με αυτή να ασχολείται, για
να βρει και αυτός το κάτι τις να κάνει, να μη τον πιάσει η άνοια, η κατάθλιψη,
από την αναδουλειά του.
Για όλους και για όλα τα φροντίζει ο Θεός!...