Το τίποτα

Είθε να είναι η ώρα ανοιχτή και αίθρια τα Ουράνια να πιάσουν οι καλές ευχές σας!!!!....

Τόσα και τόσα χρόνια τώρα, αυτές τις ημέρες τις καλές, τις γιορτινές, πολλές προσευχές έκανα και πολλές ευχές έδινα για να πιάσουν, να φυτρώσουν και προκοπή να κάνουν…. 

Και να γίνουν στον κοσμάκη τα πράγματα τα καλά που ευχόμουν, Αγάπη, Ειρήνη και να στομώσει η πείνα!…. Αλλά, αλλά, καμία, μα καμία, από αυτές τις ευχές, τις προσευχές, τα τόσα παρακάλια, από τις τόσες, τις τόσες πολλές που έκανα… Μα ούτε μία δεν έπιασε….
Μήπως είμαι εγώ ο γκαντέμης;;;….
Και οι ευχές, τα παρακάλια μου, δεν εισακούονται,  δεν πιάνουν και πάνε στράφι;;….
Μα δεν ήσαν αυτές, δεν είναι μόνο για τον εαυτόν μου, ήσαν για όλους... Αλλά, έπαιρνα και παίρνω όλον τον άλλο κοσμάκη τον καλό, τον Λαό, στον λαιμό μου….
Για αυτό, με το συμπάθιο το αποφάσισα, για το καλό του κόσμου, καμιά ευχή για φέτος να μη κάνω…
Για να μην είμαι εμπόδιο στις ευχές των άλλων…
Για να πιάσουν, οι ειλικρινείς ευχές, οι προσευχές, οι με κατάνυξη γινωμένες, όπως φαίνονται, από τους Πολιτικούς, Θρησκευτικούς, Πνευματικούς  Ηγέτες της Χώρας, του κόσμου….
Εγώ ένα μόνο τώρα, αυτό που κόβει η γκλάβα μου, όχι σαν ευχή, λέω:
Από μόνοι μας να προσπαθήσουμε να γίνουμε λίγο περισσότερο ηθικοί, τίμιοι, εργατικοί, φιλότιμοι, να μονοιάσουμε, να βάλουμε να δουλέψει το μυαλό μας για προκοπή…
Μη περιμένουμε τίποτα από τους άλλους…
Μόνοι μας…  Μόνοι μας… Μόνοι μας …
Μονοιασμένοι.
Να προκόψουμε… 

Βέργος Στ Γιάννης

{gortynios.isv} 

23/12/2016